Tot morgen?!

Ik ben terug over 1 dagen, een typfoutje van waarbenjij.nu.. Feit blijft wel, dat m’n vliegtuig toch echt vertrekt vanmiddag. Een erg raar gevoel. Aan de ene kant heb ik ontzettend veel zin om iedereen weer te zien, en weer in een schoon huis te kunnen leven, maar aan de andere kant ga ik het hier ook ontzettend missen! Gelukkig is het weer goed in Nederland, dan is die overgang in elk geval niet zo groot.

De laatste 20 dagen vlogen echt voorbij. Ik moest allereerst aangifte doen van m’n telefoon. Gelukkig wilde een collega met me mee naar het bureau. Dit bleek uiteindelijk hard nodig, want ik heb er uiteindelijk meer dan 2 uur gezeten. Het eerste uur had ik een agent die zeer gebrekkig Nederlands sprak, mijn collega kon gelukkig dingen voor mij vertalen naar het Papiaments. Het probleem was echter dat de aangifte in het Nederlands getypt moest worden. Feit is, dat er waarschijnlijk niks met de aangifte gebeurd. Ook hier op Curacao heeft de politie het te druk met ‘grotere’ zaken. Misschien moet ik zelf een carrière als boef beginnen.. Dinsdags hadden we nog een etentje bij de oom en tante van Maurice en Peter. We hebben er heerlijke roti gegeten! De dag hierna heb ik meegedaan met een hockeytraining. Jolien en Yvonne beoefenen deze sport al wat langer op Curacao. Er was een toernooi, en ze vroegen aan mij of ik mee wilde doen. Dit leek me wel wat, maar daarvoor wilde ik wel eerst even een keertje meetrainen. Vooral de derde helft was erg gezellig! De dag erna het laatste avondje stappen met Peter en Maus. Ook dit was weer erg gezellig. Helaas vertrokken ze hierna weer terug naar Nederland. Zaterdag was het dan zo ver, het hockeytoernooi. Ik werd ingedeeld in het team Brazilië, en hier bleek ik uiteindelijk erg veel geluk mee te hebben, want we werden kampioen! We wonnen een tripje voor het hele team in de glass bottom boat. Ik gaf aan dat we dit wel snel moesten doen, omdat ik 2 weken later in t vliegtuig zal zitten. We besloten het volgende weekend meteen na de WK wedstrijd te gaan. Helaas hebben we echter tot op heden nog steeds geen mail gehad van de organisatie. Ondanks dit was het toch een zeer geslaagd toernooi met hopi bier en hopi dusi eten.

De maandag erop begon het WK. Ik had gelukkig vrij gekregen voor de ochtend. We hebben de wedstrijd gekeken bij pleincafé Wilhelmina. Hier bruiste het echt van de Oranjefans! Toch is het wel raar om Nederland al om half 8 ’s ochtends vanuit het café te moeten aanmoedigen. Dinsdag ben ik nog met Yvonne en haar huiswerkklas naar de bioscoop geweest. Ook dit was weer hopi bon! De volgende dag weer een hockeytraining meegedaan en op donderdag kreeg ik m’n eindbeoordeling van mijn stage. 5 Goedjes en 4 uitstekendjes, dus dikke prima vind ik zelf! Nu de rest van de opdrachten nog..! Vrijdag hadden we eerst een erg interessant bedrijfsbezoek bij Kooijman (de Intratuin/Praxis/Gamma van de Antillen), in het kader van onze minor, en hierna onze eindpresentatie op school. Een goede oefening, want ik moet duidelijk mijn presentatie in gaan korten. Ik had teveel tekst voor een te korte tijd.. Zaterdag moest er natuurlijk weer voetbal gekeken worden. Deze keer bij Pampus. Hierna de hele dag op Jan Thiel gelegen. Gelukkig maar, want de volgende dag kwam de regen weer eens met bakken uit de lucht vallen. Wel hadden we deze ochtend nog een leuk programma. We hebben namelijk een kerkdienst bezocht en heerlijk ontbeten bij de Denny’s. Hier stond de airco echter zo hoog, dat de verwarming aan moest toen we weer in de auto zaten. Dinsdag heb ik nog pasta gegeten bij de Heeren en afscheid genomen van de bioscoop, d.m.v. ons laatste filmbezoekje. Woensdag was mijn laatste stagedag. Om dit te vieren moesten we ’s avonds naar TMF. Hier hebben Yvonne en ik onze zangkwaliteiten hoorbaar gemaakt tijdens de karaoke met het wel bekende nummer: Vlieg met me mee naar de Regenboog! Blijkbaar werd deze valse zang erg gewaardeerd, want we zijn tweede geworden, en hadden hiermee 50 gulden gewonnen die we konden besteden bij de kleine Wereld, een restaurant. Deze kon alleen donderdag nog worden opgemaakt, aangezien we vrijdag onze afscheidsbbq hadden. Donderdag eerst weer een dagje strand op Jan Thiel, waar we ook het Nederlands elftal hebben aangemoedigd. ’s Avonds wilde ik eerst afscheid nemen van de waterpolo. Toen ik bij het zwembad aankwam, was t helemaal leeg. Ik dacht.. wat is dit nou? Gelukkig kwam iemand me vertellen dat de training in Brievengat was, dus toen ben ik daar maar snel heen gereden. Ik kwam nog net op tijd aan. Toch leuk dat ik nu nog in een ander zwembad heb gezwommen op Curacao. Toen kwam het afscheid nemen, en dat is toch echt niet mijn ding..! Maarja afscheid nemen bestaat niet.. Het eten bij de Kleine Wereld was erg lekker. We hadden nog maar een keer een red snapper genomen, omdat deze in Nederland toch echt onbetaalbaar is, en wel erg lekker. Gister hebben we de laatste inkopen gedaan en was dus ook onze afscheidsbbq op Daai Booi Baay. Het was weer erg gezellig en nu is het bijna tijd om de koffer dicht te doen, en iedereen hier gedag te gaan zeggen, zodat ik morgen mijn leventje in Nederland weer op kan pakken.

Al met al was Curacao een ontzettend mooie ervaring die ik zeker niet had willen missen. De afgelopen 5 maanden zijn echt voorbij gevlogen! Maar het is ook een hele fijne gedachte dat ik morgen weer gewoon een magnetron, een warme douche, een schone keuken, een televisie, een lekkere bank, een vaatwasser en al mijn vertrouwde mensen weer om me heen heb! Tot morgen?!